1. அறம் செய விரும்பு

 ஆத்திசூடி வரி: அறம் செய விரும்பு

பொருள்: தர்மம் அல்லது நற்செயல்களைச் செய்வதில் எப்போதும் ஆர்வம் காட்டு.

சட்டநூகா (Chattanooga) நகரில் வசிக்கும் நல்லதம்பி ஒரு பண்புள்ள சிறுவன். அவனது நண்பர்கள் நாகேந்திரனும், லட்சுமியும். நல்லதம்பிக்கு ஒரு பழக்கம் உண்டு, அவனுக்குக் கிடைக்கும் சிறு சிறு தொகைகளை ஒரு மண் உண்டியலில் சேமித்து வைப்பான். அந்த உண்டியல் நிரம்பியதும், அதை உடைத்துத் தனக்குப் பிடித்தமான எதையாவது வாங்க வேண்டும் என்பது அவனது ஆசை.

அன்று மாலை, நல்லதம்பியும் லட்சுமியும் நாகேந்திரனும் தெருவில் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, அவர்களுக்குத் தெரிந்த ஒரு சிறுவன் சோகமாக அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டனர். லட்சுமி அவனிடம் சென்று, "ஏன் கவலையாக இருக்கிறாய்?" என்று கேட்டாள். அந்தச் சிறுவன், தான் பள்ளிக்குக் கட்ட வேண்டிய கட்டணத்தைச் செலுத்தப் பணம் இல்லாமல் தவிப்பதாகவும், இல்லையெனில் கல்வியைத் தொடர முடியாது என்றும் கூறி அழுதான்.

இதைப் பார்த்த நாகேந்திரன், "அரசுப் பள்ளியில் சேர்ந்து படிக்கச் சொல்லு, இதற்கு ஏன் கவலைப்படுகிறான்? வா நாம் விளையாடப் போகலாம்" என்றான். ஆனால் லட்சுமி கவலையுடன் நல்லதம்பியைப் பார்த்தாள்.

நல்லதம்பி யோசித்தான். நேராக வீட்டிற்குச் சென்றான். நீண்ட நாட்களாகச் சேர்த்து வைத்திருந்த தன் மண் உண்டியலை எடுத்து வந்தான். "அறம் செய விரும்பு" என்று தன் தாத்தா சொன்னது அவன் நினைவுக்கு வந்தது. தயங்காமல் அந்த உண்டியலை உடைத்தான். அதில் இருந்த பணத்தை அப்படியே அந்தச் சிறுவனிடம் கொடுத்து, "இதை வைத்து உன் படிப்பைத் தொடர்" என்றான்.

அந்தச் சிறுவனின் கண்களில் கண்ணீர் மல்க நன்றி கூறினான். இதைப் பார்த்த லட்சுமி, "நல்லதம்பி, நீ உனக்காகச் சேர்த்து வைத்த பணத்தை இப்படித் தந்துவிட்டாயே, உனக்கு வருத்தமாக இல்லையா?" என்று கேட்டாள். அதற்கு நல்லதம்பி, "இல்லை லட்சுமி, மற்றவர்களுக்கு உதவுவதில் கிடைக்கும் மகிழ்ச்சி எதிலும் கிடைக்காது. இதைத்தான் ஔவையார் 'அறம் செய விரும்பு' என்று சொல்லியிருக்கிறார்" என்றான்.

ஆனால் அந்தச் சிறுவன் பணத்தைப் பெற்றுக்கொண்டு கிளம்பும்போது, திடீரென ஒரு தடுமாற்றத்துடன் நின்றான். "எனக்கு என்ன ஆச்சுன்னு தெரியல, சமீபத்துல நிறைய விஷயங்களை நான் மறந்துடுறேன்... ரொம்ப சோர்வா இருக்கு" என்று கூறிவிட்டுச் சென்றான்.

அன்று இரவு நல்லதம்பியின் தந்தை செய்தித்தாள்ப் படித்துக் கொண்டிருக்கும்போது கவலையுடன் சொன்னார், "சட்டநூகாவில் பலருக்கும் இப்படி ஒரு விசித்திரமான மறதி நோய் பரவி வருகிறதே... இது என்னவென்று தெரியவில்லையே!"

நல்லதம்பியும் லட்சுமியும் அந்தச் சிறுவனை நினைத்துப் பார்த்தனர். இந்த நோய் அந்த ஏழைச் சிறுவன் முதல் பலருக்கும் பரவலாகத் தொடங்கியிருப்பதை அவர்கள் உணர்ந்தனர்.